Aankomst in Jallow Kunda

Beste allemaal,

Nu we aan de kust zijn, hebben we even de tijd om onze ervaringen op te schrijven. Onze reis naar het binnenland (Jallow Kunda) duurde ongeveer 7 uur. We zullen jullie wat vertellen over deze belevenis.

Wat de meeste indruk heeft gemaakt is de ferry. We moesten van het zuiden van Gambia naar het noorden oversteken. We hebben onze ogen uitgekeken!

Ongeveer 5 km voordat we bij de ferry aankwamen, stonden er al lange rijen met vrachtwagens te wachten. De meeste chauffeurs lagen onder hun vrachtwagen op een kleedje te slapen, in de schaduw. Gemiddeld duurt het zo'n 2 weken voordat ze over kunnen steken en daar dus moeten overnachten. En daarom begon ongeveer 2 km voordat we bij de ferry waren een rij met allerlei kraampjes waar je van alles kon kopen. Ook de rij met auto's was niet te tellen. Wij betaalden geld, wat betekende dat je door mocht rijden, dan kom je voor in de rij te staan. We vonden het wel erg oneerlijk tegenover de anderen, maar twee weken wachten vonden we ook te gek. Het was erg warm om te wachten in een stilstaande auto in de brandende zon. Gelukkig wilde de chauffeur een waaier voor ons kopen. Wij bleven in de auto zitten, omdat we zelfs in de auto al lastig werden gevallen door mensen die om geld of water vroegen. Ook kwamen er veel mensen die spullen wilden verkopen. Eindelijk kwam daar de ferry aan. Het was een grote chaos. De auto's en voetgangers kwamen eraf (alles door elkaar) en vervolgens begonnen de auto's op de kant al te gassen richting de ferry. Het is iedere keer dringen om erop te kunnen komen. Er was weinig structuur. Helaas pasten wij niet meer op de ferry en daarom moesten we wachten. We stonden nu gelukkig nog dichterbij de ferry dus we hadden vertrouwen in de volgende ferry. Na ruim drie kwartier kwam de volgende ferry. Eindelijk dachten wij aan de beurt te zijn, maar tot onze verbazing werden we door het regelmannetje tegengehouden. Blijkbaar waren er andere mensen die belangrijker waren of die de regelmannetjes omgekocht hadden. Dat werd dus langer wachten. Na een klein uur stonden wij ook eindelijk op de volgeladen ferry. Toen we bijna aan de overkant waren viel de motor uit. Een andere ferry moest ons naar de kant beuken. Iedereen bleef er erg rustig onder, blijkbaar is het heel erg normaal. Het heeft wel ongeveer 3 uur geduurd voordat we aan de overkant waren.

Daarna kwamen we onderweg nog veel controleposten tegen. Dat betekent dat politieagenten vragen hoe het met je gaat en ze werpen even een blik in de auto. Als ze heel lastig zijn, controleren ze de hele auto en dan moet je veel geduld hebben. Gelukkig mochten wij bij iedere controlepost na een korte stop doorrijden.

Eindelijk kwamen we bij het kliniekje aan. De mensen daar stonden ons al op te wachten. Rianne kreeg meteen Mohammed in haar handen gedrukt. Dit is het zoontje van Abbi, één van de drie vrouwen die daar woont. We hebben met elkaar rijst gegeten met een soort satesaus en daarna hebben Marijke en de chauffeur ons achter gelaten. Wij hadden toen de tijd om het kliniekje te verkennen. We schrokken toen we ons kamertje zagen. Het krioelde van de spinnen en andere insecten. Brrrr.. We begonnen dus met een grote schoonmaak. De mensen daar vonden het maar vreemd dat wij het niet schoon vonden, maar ze hielpen ons lief mee met spinnen vangen, schrobben enzovoort! Na een griezelige douche vol insecten konden we ons krakkemikkige bamboestokkenbed in duiken. Welkom in Jallow Kunda!